Tag Archief van: lightbulb

Maatwerk

/in ,

Met verbijstering kijk ik naar (stukjes van) de parlementaire enquête ‘Toeslagenaffaire’. Een tranendal, vooral voor de ouders die dit leed is aangedaan. Vingerwijzen, het onvermogen om bij te sturen of het echte probleem te zien. Ingrepen die eerder politiek gemotiveerd lijken dan ingegeven vanuit de wil om problemen op te lossen. Dit zeg ik zonder persoonlijke beschuldigingen, ook omdat ik denk dat de meest (top)ambtenaren en politici – net als ik – met de beste bedoelingen doen wat ze doen. En toch gaat het hier verschrikkelijk mis.
Ondertussen dwalen mijn gedachten naar de ’25 verbetermaatregelen Passend Onderwijs’ van onderwijsminister Arie Slob. Hoe begrijpelijk die ook zijn, en hoe verklaarbaar ook – de vraag blijft wat mij betreft: welk probleem lossen we hiermee op? En voor wie?
Misschien moeten we een beetje minder in politieke oplossingen denken en wat meer vanuit de praktijk. Meer individueel en minder systeem. Het lijkt me dat dát de essentie zou moeten zijn bij passend onderwijs: individueel kijken naar kinderen, hun vermogen, hun talenten en hun omgeving. En natuurlijk ook naar ons eigen vermogen tot maatwerk. Met oog voor de grenzen van de maakbaarheid.

Hou vol! Hou je in!

/in

Langzaam laten we de eerste fase van de crisis – hebben we voldoende bedden – achter ons. De urgentie maakte dat de eensgezindheid hoogtij vierde en de behoefte om individueel punten te scoren tot een minimum bleef beperkt. Nu al verleden tijd, met als voorlopige dieptepunten: de oliedomme eerste vraag na afloop van de persconferentie en de roep om steun van een weldoorvoede vastgoedbaas.

Ook in de Kamer verschiet het debat van kleur. Politici blazen een stevig deuntje mee in de fanfare van opportunisme en zelfbelang. Net als de eindeloze stoet belangenbehartigers die in de talkshows mogen aanschuiven. Het geluid van die fanfare maakt dat ik nogal blij ben met het huidige kabinet. In ieder geval zie ik het huidige kabinet verantwoordelijkheid nemen. Dat is precies wat ik mis in die fanfare. Natuurlijk mag je die vraag stellen, om steun bedelen en je mag zelfs doen alsof de aandacht voor ‘de app’ ten koste gaat van mondkapjes. Maar mogen is geen moeten. En zichtbaarheid en luidruchtigheid zijn geen deugden.

Dus kom op en vraag je eerst af, is dat debat, die vraag of je (zelf)beklag echt nodig. Hou die eensgezindheid en terughoudendheid nog even vol. Denk nog even na over wat je zegt en doet. Thuis, tijdens de virtuele borrel en in het publieke debat.

The world according to BdB

/in ,

…omdat inzichten zich altijd op onverwachte momenten aandienen

De wereld versnelt. Als versnelling van de verandering de nieuwe constante is, dan neemt de kloof tussen generaties ook toe. Anders gezegd: mijn jeugd leek meer op die van mijn ouders, dan op die van mijn kinderen. Maar als dat waar is, heeft onze generatie steeds minder verbinding met de generaties voor wie wij de toekomst mede bepalen. Dan zouden we toch de wijsheid moeten hebben om de oplossingen voor morgen bij de jeugd op te halen. Tijd voor kinderemancipatie dus, gewoon omdat het effectief is.

The world according to BdB

/in ,

… omdat inzichten zich altijd op onverwachte momenten aandienen

Wij onderscheiden ons door te zijn wie we zijn. We geloven dan ook niet in de klassieke concurrentiegedachte. Concurrenten zijn mensen of organisaties waar we iets van kunnen en willen leren, en met wie we dus graag samenwerken. Als we niets van elkaar kunnen leren, zijn we geen concurrenten. Bij Bureau De Bedoeling willen we graag je concurrent zijn, om samen verder te leren.

The world according to BdB

/in ,

…omdat inzichten zich altijd op onverwachte momenten aandienen

In veruit de meeste gevallen is de oplossing voor een vraagstuk gewoon binnen de organisatie aanwezig. Dat je dat niet ziet, komt doordat je het potentieel in je organisatie onderbenut. Waarom zou je keer op keer een regiment aan hulptroepen laten invliegen? Kijk eens door een andere bril. Waar zit het onderbenutte potentieel in jouw organisatie?