Vanuit mijn acteurschap wil ik mensen anders leren kijken naar zichzelf en naar elkaar. Het valt mij op dat het gesprek in veel werelden vooral over de inhoud gaat. Mensen hebben wel beelden van elkaar, maar delen die niet. Er is maar heel weinig verbinding.
Ik werk vanuit de diepe overtuiging dat ieder mens gezien wil worden. Om dat in werking te kunnen zetten, moet je eerst zélf goed leren kijken. Pas als je weet wat je moet doen om de ander te zien, kun je leren wat het is om je gezien te voelen.
Woorden zijn hierbij slechts het topje van de ijsberg. Veel communicatie speelt zich onder water af. Daar bevindt zich het non-verbale: alles wat mensen willen, maar niet kúnnen uitspreken. Alles wat pijnlijk is, wat geheim is, waar mensen bang voor zijn.
Als acteur ben ik gespecialiseerd in de taal van het onbenoembare. In mijn sessies wil ik de veiligheid scheppen waarbinnen mensen op een speelse en kwetsbare manier de dynamiek in zichzelf en in relatie met anderen kunnen onderzoeken. Zo kan een opener, zachtere vorm van communicatie ontstaan, waardoor het mogelijk wordt de informatie te delen die ons tot mens maakt.
