Er viel een stilte, ook door mijn eigen ongemak. “Je weet hoe het verdergaat”, zei ik toen. “We voeren gesprekken of er worden vragenlijsten ingevuld, we doen een sessie en dan komt het verslag. En al spreken we af dat jullie dat zelf schrijven, toch vragen jullie me een paar regels op papier te zetten. Dus schrijf ik het verslag en dan gaat ergens in het voorjaar van 2022 wéér de telefoon.
Maar wat als we er nou eens anders naar kijken? Als jullie nou eens tien jóngeren uitnodigen voor de koffie? En dan aan die jongeren uitleggen wat jullie toevoegen aan hun onderwijsorganisatie?”
Weer was het stil. De secretaris van de RvT was de eerste die reageerde. “Maar wij hoeven toch geen verantwoording af te leggen aan leerlingen?” Het klonk bezorgd.
“Nee”, zei ik, “niet echt. Maar daar gaat het niet om. Als jij het aan jongeren kunt uitleggen, kom je zelf tot de essentie. Dát is waar het om gaat.”
Ook nieuwsgierig hoe jij de eindgebruiker (leerling, ouder, cliënt) een spiegel kunt laten zijn voor jouw organisatie? Neem contact op, dan bespreken we de mogelijkheden.
